ćwiczenia z podnoszenia ciężarów

Przeprowadzanie sędziwej osoby (nie przez ulicę, ale z mieszkania do mieszkania) pod jej nieobecność jest zajęciem nieco frustrującym. Zwłaszcza, gdy osoba należy do psychogatunku "chomików" i posiada na przykład trzy olbrzymie wory włóczek kupowanych w ciągu ostatnich kilku dekad i nigdy niewykorzystanych w celach dziewiarskich. Osoby od lat nikt już nie widział z drutami w ręku i pewnie nie zobaczy, bo ostatnio osoba zajmuje się wyłącznie haftowaniem, a włóczki znalezione w jej szafach są za grube, by wykorzystać je w hafciarstwie. Normalnie już dawno bym te zapasy wyrzuciła. Mało co bowiem przynosi mi taką satysfakcję jak cykliczne wyrzucanie części nagromadzonych rzeczy. Widok przerzedzonych półek w szafie napełnia mnie radością. Tego się jednak zrobić nie da, gdyż inkryminowana osoba jest do swoich zapasów przywiązana. Niestety. Na szczęście przegląd zawartości szafek kuchennych dał dużo weselsze rezultaty, gdyż można było nie pytając umieścić w śmieciach dwa worki różnych różności, które producent opisał jako nadające się do spożycia najlepiej przed końcem roku 2000 lub 2002. Dziś ekipa przeprowadzkowa przerzuci parę mebli i od jutra mogłabym się czuć już mieszkanką nowego miejsca, gdyby nie to, że jutro zamieszkam pewnie na jedną noc w Krakowie. A tak w ogóle to uznam swój nowy dom za w pełni zaanektowany, kiedy przeprowadzę tam mojego kota. Mam nadzieję, że nastąpi to w weekend. Póki co spaceruję między dwoma lokalami i śmietnikiem przenosząc różne rzeczy. Pakowanie we wszystkich tego słowa znaczeniach.